این دسته از سیستم های اعلام حریق به منظور استفاده در پروژه های بزرگتر و به منظور شناسایی سریعتر موقعیت حریق استفاده می شوند.

این پروژه ها شامل بیمارستان ها و مراکز درمانی بزرگ،هتل ها،دانشکده ها،ادارات بزرگ،مجتمع های تجاری با واحد های متعدد،مجتمع های اداری و مسکونی با واحدهای بالا و… می شوند.

سیم کشی در این نوع سیستم ها به صورت حلقه یا لوپ است.

یعنی سیم کشی از ترمینال خروجی لوپ در کنترل پنل شروع شده

و بعد از عبور از تجهیزات مجددا به کنترل پنل و ترمینال ورود لوپ، وارد میشود.

در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، تمام تجهیزات شامل انواع دیتکتورها، شستی ها، آژیرها، فلشرها، ماژول ها و… می توانند روی لوپ و در کنار یکدیگر قرار بگیرند

و نیازی به مسیر مجزا برای کاشف های حریق (دیتکتورها و شستی ها)

و تجهیزات اعلام کننده ی حریق (آژیرها و فلشرها) نمی باشد (تصویر شماره ۱).

در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، هر قطعه (Device) یک کد یا آدرس مختص به خود می گیرد

و برای آن کد در کنترل پنل، آدرس یا لیبلی از محل نصب ثبت می شود.

بدین منظور در زمانی که برای مثال دیتکتوری در وضعیت حریق یا خطا قرار بگیرد،

شماره ی آدرس، نوع قطعه، زونی که در آن نصب شده است و مشخصات محل نصب، روی صفحه نمایش کنترل پنل اعلام حریق آدرس پذیر، نشان داده می شود.